Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΠΑΛΜΟΥ ΓΙΑ ΤΑ Α.Τ.Ι.Α

Αρκετά παλαιότερα ο Γ. Πάλμος φανερά νεότερος και χωρίς γεννειάδα... Σήμερα μετά από κάποιο ατύχημα ο Γ. Πάλμος κινδυνεύει να μείνει καθηλωμένος σε αναπηρική καρέκλα...

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Δύσπιστοι και πολέμιοι...ομολογούν την ανάσταση του Χριστού


Γράφει ο ΠΑΥΛΟΣ ΑΘ. ΠΑΛΟΥΚΑΣ,Επίτ. Σχολικός Σύμβουλος Δ.Ε.


«Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήτωσαν
οι εχθροί αυτού και φυγέτωσαν από
προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν»
Ψαλμ. 67, 2


Ο προφητικός και ευχετικός συνάμα λόγος του ψαλμωδού (που προτάξαμε) επαληθεύεται από την ημέρα του Γεγονότος της Αναστάσεως του Κυρίου μέχρι των ημερών μας, ασφαλώς και θα συνεχίσει να βρίσκει επαλήθευση μέχρι συντελείας των αιώνων.
«Χριστός ανέστη» φωνάζουν οι αιώνες, οι εποχές, οι άνθρωποι και η Δημιουργία ολόκληρη, οι πάντες και τα πάντα˙ ακόμη και απερίσκεπτοι πολέμιοι της Αναστάσεως και εχθροί του Χριστού, έμμεσα, με τις ανόητες και αστήρικτες ενέργειες και προσπάθειές τους, καθώς και δύσπιστοι, οι αγαθά αμφιβάλλοντες.
Πολλοί απʼ αυτή την κατηγορία των λεγομένων αθέων, αρνητών, αγνωστικιστών, αμφιβαλλόντων ή αμφισβητιών, δύσπιστων, προβληματισμένων και μη κατασταλαγμένων κ.ά., χωρίς ή με τη θέλησή τους, άμεσα ή έμμεσα, διακήρυξαν και ομολόγησαν ότι ο «Χριστός ανέστη»!
Στήριξαν το Γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού δίχως και οι ίδιοι να το καταλάβουν, και ομολόγησαν πολλοί «Ιησούν σταυρωθέντα και αναστάντα», μέσα στην προσπάθειά τους να τον πολεμήσουν! Και, ω του θαύματος, συγκλονίστηκαν και συνταράχτηκαν κυριολεκτικά από τη Χάρι Του και έγιναν αντίθετα ένθερμοι υποστηρικτές και απόστολοι του αναστημένου Χριστού. Παραδείγματα θα αναφέρω πιο κάτω.
Η Ανάσταση του Χριστού είναι το μεγαλύτερο αλλά και συγκλονιστικότερο υπερφυσικό, λυτρωτικό αλλά και κοσμοϊστορικό Γεγονός όλων των αιώνων.
Είναι μια πραγματικότητα που ξεπερνά μεν τη λογική μας και δεν μπορούμε να την ερμηνεύσουμε με οποιαδήποτε λογική απόπειρα, αλλά δεν παύει όμως να είναι και ένα επίγειο ιστορικό Γεγονός, που εντάσσεται στις ανθρώπινες ιστορικές συντεταγμένες.
Από την άποψη αυτή μπορεί να περιγραφεί και να κατοχυρωθεί με πάρα πολλές μαρτυρίες, κάτι που δεν συμβαίνει με άλλα αναμφισβήτητα μεν γεγονότα της ιστορίας (π.χ. για μιά μάχη του Μ. Αλεξάνδρου να μας πληροφορούν το πολύ ένας ή δύο ιστορικοί συγγραφείς), αλλά με ελάχιστες πληροφορίες γιʼ αυτά.
Και εν τούτοις, τους συγγραφείς – μάρτυρες θεωρούμε αξιόπιστους και δεχόμαστε αληθή και τη μαρτυρία τους.
Μαρτυρίες λοιπόν που να βεβαιώνουν ότι η Ανάσταση του Χριστού είναι αληθινό ιστορικό Γεγονός έχουμε πάρα πολλές και θα αναφέρουμε κάποιες επιγραμματικά. Νομίζω, όμως, ότι ιδιαίτερη βαρύτητα έχει το θέμα από τη σκοπιά των δύσπιστων και πολεμίων του Χριστού, όπως θα δούμε αμέσως παρακάτω, που … ομολογούν την Ανάσταση χωρίς καν να το καταλάβουν και οι ίδιοι.

Επιγραμματική αναφορά μαρτυριών της Αναστάσεως
3 Ο θάνατος του Χριστού· είναι ο πρώτος εχθρός της Ζωής που μαρτυρεί για την Ανάσταση, γιατί αν δεν είχε προηγηθεί, δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για Ανάσταση. Γιʼ αυτό και το Πάσχα χαρακτηρίζεται ως Σταυρο­αναστάσιμο ή μιλάμε για χαρμολύπη.
3 Η εκπλήρωση των προφητειών· αν επαληθεύτηκαν οι προφητείες στην όλη άλλη ζωή, τον σταυρό και τον θάνατο του Χριστού, γιατί θα αποκλείσουμε ότι δεν θα επαληθεύονταν ή δεν επαληθεύτηκαν και για την Ανάστασή Του;
3 Ο άδειος Τάφος· αυτός που διαλαλεί ανά τους αιώνες την Ανάσταση του Χριστού και συγκλόνισε ή συνεχίζει να συγκλονίζει τις ψυχές των ανθρώπων. Και ας λένε οι εχθροί του και σήμερα ότι έκαναν την ανακάλυψη του αιώνα, ότι δηλ. «ανακάλυψαν τον τάφο του Χριστού»!
Ναι, βρήκαν τον Τάφο, αλλά αδειανό, χωρίς οστά, χωρίς τίποτε! Δίχως να το καταλάβουν διακήρυξαν την Ανάσταση! Αλλʼ όμως και αρχαιολόγοι και ιστορικοί καταδικάζουν τη νέα «ανακάλυψη» και διακηρύσσουν ότι υπάρχουν τέτοιοι πολλοί τάφοι με το όνομα Ιησούς, Μαγδαληνή και Ιούδας, διότι ήταν τα πλέον διαδεδομένα ονόματα την εποχή που έζησε και έδρασε ο Χριστός. Έτσι, μίλησαν για «απατεώνες» με σκοτεινές και κερδοφόρες σκοπιμότητες.
3 Τα νεκρικά σάβανα, που βρέθηκαν ανέπαφα μέσα στον τάφο. Το βεβαιώνει ο Ιωάννης που έσκυψε στον τάφο και διαπίστωσε την ανέπαφη εκεί ύπαρξή τους (Ιωάν. 20, 8) καθώς και τα ποιητικά κείμενα της ορθόδοξης λατρείας μας.
3 Οι Ρωμαίοι στρατιώτες, με το ψέμα που είπαν δωροδοκηθέντες·˙ δηλαδή πήραν χρήματα για να πουν, ότι ενώ κοιμόμασταν ήρθαν οι μαθητές και έκλεψαν το σώμα του Ιησού (Ματθ. 28, 11-15) και τα γνωστά … Και τι να το έκαναν ένα πτώμα; Γιʼ αυτό ή «τον ταφέντα δότωσαν ή αναστάντα προσκυνήτωσαν», που λέει ο Ι. ο Χρυσόστομος και ο αναστάσιμος ύμνος. Από το ένα ψέμα και ερώτημα στο άλλο και τα περιέπλεξαν τα πράγματα εις βάρος τους αλλά υπέρ της Αναστάσεως!
3 Οι Χριστοφάνειες ή εμφανίσεις του Χριστού μετά την Ανάσταση. Κάπου δώδεκα τον αριθμό και σε διαφορετικά, μεμονωμένα, λίγα ή και πολλά πρόσωπα, και στον ευρύτερο κύκλο των πεντακοσίων αδελφών (Αʼ Κορ. 15, 6).
3 Οι Μυροφόρες, οι Μαθητές και μάλιστα ο δύσπιστος Θωμάς.
3 Η μεγάλη, θαυμαστή και συγκλονιστική μεταστροφή του πρώην διώκτη του Χριστού Σαούλ και μετέπειτα αποστόλου Παύλου.
3 Τα μαρτύρια και η θυσία των Αποστόλων, Μαρτύρων και Αγίων της Εκκλησίας μας μέχρι και σήμερα.
3 Η θαυμαστή διάδοση του Ευαγγελίου και το δυναμικό «στέριωμα» της Εκκλησίας, μέσα από άπειρες διώξεις και αντιδράσεις.
3 Η απότομη μεταβολή του ψυχικού κόσμου των Αποστόλων, η θαυμαστή αλλαγή τους και η δράση τους.
3 Η αποδοχή της νέας πίστεως του Χριστού και από τους εχθρούς της (Ιουδαίους και Εθνικούς), με τη βούλησή τους και χωρίς να τους εξαναγκάσει κανείς, τουναντίον αυτοί πολέμησαν την Εκκλησία του Χριστού.
3 Τα θαύματα που έγιναν και γίνονται «εν ονόματι Ιησού Χριστού».
3 Η ανάδειξη αναριθμήτων αγίων ανθρώπων, μαρτύρων, οσίων, ασκητών, πατέρων κ.ά. με ταπείνωση, αισιοδοξία, αγάπη και θυσία για το Χριστό και τους συνανθρώπους τους.
3 Οι πολλές ομολογίες και μεταστροφές εχθρών του Χριστού, αρνητών και αθέων, αλλά και ναρκομανών, ανηθίκων κ.ά.
3 Τα ιερά λείψανα των αγίων.

Εχθροί, άθεοι, δύσπιστοι
προβληματισμένοι μαρτυρούν
την Ανάσταση
Ο Πιλάτος εθαύμασε ότι ήδη είχε αποθάνει πάνω στον σταυρό και το βεβαιώνει και ο Ρωμαίος Εκατόνταρχος (που ασφαλώς γνώριζε από θανάτους και πολέμους, ως αξιωματικός): «Όταν ο εκατόνταρχος, ο οποίος ήτο εκεί απέναντί του, είδε ότι κατʼ αυτόν τον τρόπον εξέπνευσε, είπε: “Αλήθεια αυτός ο άνθρωπος ήτο ο Υιός του Θεού”» (Μάρκ. 15, 39 – Ιωάν. 19, 31-34).
Διαβεβαιώνεται ο θάνατος αυτού, αλλά και η θεότητα του Χριστού, άρα ότι δεν ήταν ο Χριστός κοινός και αδύναμος άνθρωπος.
Οι Ρωμαίοι στρατιώτες οι οποίοι εκτυφλωθέντες από το ανυπέρβλητο φως της Αναστάσεως, έπεσαν χαμαί, και έγιναν σαν νεκροί από τον φόβο που προκάλεσε η παρουσία του αγγέλου. Τα είπαν όλα τα γεγονότα. Στη συνέχεια δωροδοκήθηκαν για να πουν ψέματα, ότι δεν αναστήθηκε, αλλά έκλεψαν το σώμα οι μαθητές του Χριστού, και περιεπλάκησαν τόσο πολύ τα πράγματα, που στο τέλος αποδεικνύεται ότι η Ανάσταση είχε γίνει, παρά τον ογκόλιθο που εκάλυπτε τον τάφο και την κουστωδία που είχε εγκατασταθεί για να φυλάττει τον τάφο.
Γιατί δεν τους τιμώρησε η αυστηρότατη Ρωμαϊκή εξουσία, για παράβαση καθήκοντος ή εγκατάλειψη σκοπιάς ή …;
Γιατί, όμως, δεν τιμωρήθηκαν, από την άλλη πλευρά, οι μαθητές για το «έγκλημα της κλοπής»;…
Και όλα αυτά, μόνο και μόνο για να μη φανερωθεί η αλήθεια της Αναστάσεως!

Οι δύσπιστοι Μαθητές
Και αυτοί ακόμη οι Μαθητές, που έμειναν μέχρι τέλους πιστοί στο Δάσκαλό Τους Ιησού, δεν είχαν εννοήσει τα λόγια Του ότι θα αναστηθεί «εκ νεκρών» (Μαρκ. 9, 10). Γιʼ αυτό και φοβήθηκαν, κλειδαμπαρώθηκαν, τον αρνήθηκε ο Πέτρος … Ενώ αντίθετα οι Φαρισαίοι και οι αρχιερείς είχαν κατανοήσει τα λόγια αυτά του Κυρίου, άρχισαν να υποψιάζονται, γιʼ αυτό έλαβαν και όλα τα μέτρα, για να ματαιώσουν ή να προλάβουν την Ανάσταση του Χριστού.
Εύπιστοι οι Απόστολοι; Κάθε άλλο, παρά ευκολόπιστοι. Δύσπιστοι ναι ή και «άπιστοι» ακόμη όλοι τους, και ιδιαίτερα ο Θωμάς. Δεν πίστευαν σε λόγια που άκουγαν από άλλους. Π.χ. των μυροφόρων γυναικών την αναγγελία της Αναστάσεως τη θεώρησαν, ως γυναικείες κουβέντες, φλυαρίες… Δεν πίστευαν και στα δικά τους μάτια, ακόμη, αφού είδαν τον Χριστό μετά την Ανάσταση και νόμιζαν πως βλέπουν φάντασμα.
Κατόπιν πίστεψαν βαθιά, αφού τον ψηλάφησαν … (λ.χ. ο Θωμάς), έφαγαν και ήπιαν μαζί του, είδαν να τελεί θαύματα, όπως και πρώτα κ.λπ., και έτσι πίστεψαν και μʼ όλη την καρδιά τους ομολόγησαν ότι είναι «ο Κύριός τους και ο Θεός τους», είναι ο αναστημένος Ιησούς Χριστός.
Και δεν τον ομολόγησαν μόνο με λόγια, αλλά και με έργα και τη θυσία της ζωής τους (εκτός ίσως από τον Ιωάννη).
Κανένας δεν θυσιάζεται στα χαμένα ή για κάποιο ψέμα, για ένα πτώμα, για μια απάτη…
= Ο πρώην διώκτης του Χριστού και της Εκκλησίας Του, Σαύλος, που έγινε κατόπιν Απόστολός του, Απόστολος των Εθνών (Παύλος) κηρύσσοντας «Ιησούν σταυρωθέντα και αναστάντα εκ νεκρών», τον Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου.
Η μεγάλη και θαυμαστή μεταβολή – μεταστροφή του θα αρκούσε, για να βεβαιώσει όλους μας, ότι ο Σαούλ – Παύλος έχει συγκλονιστική εμπειρία του Αναστάντως Κυρίου, γιʼ αυτό και κάνει στροφή 180ο στη Δαμασκό, όταν πάει να διώξει την Εκκλησία Του (Πράξ. 22 και 26, Αʼ Κορ. 15, 14 και 20, 5-8).
Και αυτός ο ορθολογιστής Μπάουρ ομολόγησε ότι δεν μπορούμε να δούμε κάτι άλλο στην επιστροφή του Παύλου, παρά ένα θαύμα (Π. Παλούκα, ό.π., σελ. 37).

= Ο θρίαμβος της Εκκλησίας από τους παντός είδους διωγμούς όλων των εποχών. Από τον Ηρώδη που ήθελε να σφάξει το νήπιο Ιησού, τους σκληρούς διωγμούς των τριών πρώτων αιώνων από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες, Ειδωλολάτρες και Ιουδαίους μέχρι των σημερινών ολοκληρωτικών και αθέων καθεστώτων, που ανέδειξαν την Εκκλησία ως «Εκκλησία Μαρτύρων» με τις διώξεις και τα μαρτύρια.
Αυτό δεν αποδεικνύει ότι η Εκκλησία είναι θεμελιωμένη πάνω στην αήττητη αλήθεια της Αναστάσεως του ιδρυτού της Χριστού, που είπε: «και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» (Ματθ. 16, 18);

= Η αποδοχή της νέας πίστεως του Χριστού τότε (αλλά και ανά τους αιώνες και σήμερα) από τους Ιουδαίους και τους Εθνικούς.
Πολλοί Ιουδαίοι και Ιερείς αυτών, αν και ήταν πιστοί στις παραδόσεις τους, αποδέχθηκαν με τη βούλησή τους και με προθυμία τις αλήθειες της τότε νέας θρησκείας (του Χριστού) και τις ακολουθούν (Πράξ. 6, 7).
Την ημέρα της Πεντηκοστής πίστεψαν και βαπτίστηκαν 3.000 (Πράξ. 2, 14-42), αν και ο Απ. Πέτρος τους ήλεγξε (συγχρόνως με το κήρυγμα του στην Ανάσταση), γιατί τον εσταύρωσαν.
Το ίδιο συνέβη και με τους Εθνικούς (τους ειδωλολάτρες). Προστίθενται βέβαια σʼ αυτές τις μαρτυρίες και νεότερες. «Είναι αι μαρτυρίαι Εβραίων ραββίνων, οι οποίοι μελετήσαντες το Ευαγγέλιον επίστευσαν και ωμολόγησαν, ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός» (περιοδικό «ο Σταυρός», Απρίλιος 2003, σελ. 50), όπως λ.χ. Ραββίνος στην Άρτα.

= Μαρτυρίες της Αναστάσεως του Χριστού αποτελούν ακόμη οι ομολογίες και μεταστροφές πολεμίων του Χριστού, αρνητών, αθέων κ.ά.
Πόσοι δεν αποφάσισαν να πολεμήσουν την Ανάσταση, αλλά συνέβη το αντίθετο: έγιναν διαπρύσιοι κήρυκες αυτής!
Και κάποια άλλα σύγχρονα γεγονότα επιβεβαιώνουν την αλήθεια της Αναστάσεως, την αλήθεια του «αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτoύ,…»:
3 Η αθεϊστική διδασκαλία καταργήθηκε και τα «θρησκευτικά» επανήλθαν στα σχολεία πρώην αθεϊστικών χωρών (Πολωνία, Ρουμανία, Ρωσία κ.ά.).
3 Η Αγία Γραφή, που άλλοτε η προμήθειά της, από ενδιαφερομένους, απαγορευόταν στα αθεϊστικά καθεστώτα, ήδη σήμερα κυκλοφορείται εκεί και η αναζήτησή της είναι μεγάλη.
«Μπέστ – σέλερ» έγινε η κυκλοφορία της μαζί με άλλα επαναστατικά θρησκευτικά βιβλία, τα οποία θεωρούνται επικίνδυνα και αντικαθεστωτικά.
3 Οι άλλοτε εχθροί της Εκκλησίας ομολογούν την σημασία και αξία την οποία έχει η χριστιανική πίστη από υπαρξιακής και ηθικοκοινωνικής απόψεως˙ συνιστούν (ομολογώντας την αξία της) την Αγία Γραφή˙ προσέρχονται στις λατρευτικές εκδηλώσεις της Εκκλησίας˙ κ.ά.