Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Κωσταντίνος Κανάρης





O Κωσταντίνος Κανάρης γεννήθηκε στα Ψαρά γύρω στο 1793. Από μικρός δούλευε σε πλοία συγγενών του, κυρίως σ' αυτό του θείου του Μπουρέκα. Αρχικα το όνομά του άταν "Κανάριος" και τελικά έγινε Κανάρης. Όταν πέθανε ο θείος του, στου οποίου το μικρό εμπορικό πλοίο εργαζόταν, ανέλαβε καπετάνιος του ο ίδιος σε ηλικία είκοσι ετών. Πήγε στην Οδησσό για πρώτη φορά το 1820. Ήξερε για τη Φιλική Εταιρεία αλλά δεν είχε γίνει μέλος της. Όταν έμαθε ότι ξέσπασε η επανάσταση στις Παραδουνάβειες Ηγεμονίες, γύρισε εσπευσμένα στα Ψαρά. Ήταν απ' τους πρώτους που κατατάχθηκαν στον στόλο των Ψαριανών όπου Ναύαρχος ήταν ο Ν. Αποστόλης. Ο Κανάρης έκανε επιδρομές στα μικρασιατικά παράλια ενώ κατόπιν εντάχθηκε στα πυρπολικά. Η ανατίναξη στην Ερεσό ενός τουρκικού δικρότου τον παρακίνησε να κάνει ένα ανάλογο εγχείρημα.

O Ιωάννης Καποδίστριας θα τον διορίσει αρχικά φρούραρχο της Μονεμβασιάς και κατόπιν διοικητή μιας ναυτικής μοίρας που θα πολεμήσει τους αγγλόφιλους και τους αντικυβερνητικούς της Ύδρας. Στον Κανάρη ανατέθηκε να συλλάβει τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, όταν ο τελευταίος διέφυγε από το Ναύπλιο. Απογοητευμένος λόγω της δολοφονίας του Καποδίστρια, ο Κανάρης πήγε στη Σύρο όπου ιδιώτευσε για ένα διάστημα.


Προτομή του Κ. Κανάρη στο Πεδίον του ΆρεωςΌταν ήρθε στην Ελλάδα ο Όθωνας, τον διόρισε καταρχήν πλοίαρχο γ΄ τάξεως κι έπειτα ναύαρχο. Μετά τη μεταπολίτευση του 1843, ο Κανάρης έγινε υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Μεταξά και κατόπιν στην κυβέρνηση Κωλέττη. Το 1854 έγινε υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. Το 1861 δεν δέχτηκε τη σύνταξη που του παραχωρήθηκε, προκειμένου να μπορεί να υποστηρίζει τις ολοένα και πιο προοδευτικές θέσεις που έπαιρνε.

Το καλοκαίρι του 1862 ο Όθωνας του ανέθεσε τον σχηματισμό κυβέρνησης. Ο Κανάρης πρότεινε έναν κατάλογο με υπουργούς, που όλοι τους είχαν σχεδόν επαναστατικές απόψεις, λέγοντας στον Όθωνα ότι μόνο με τέτοια κυβέρνηση και η μοναρχία θα ήταν δυνατό να σωθεί και η τάξη στη χώρα να διατηρηθεί. Ο Όθωνας όμως δεν δέχθηκε και έδωσε την εντολή στον Ιωάννη Κολοκοτρώνη. Ο Κανάρης πέρασε ανοιχτά στην αντιπολίτευση.

Μετά την έξωση του Όθωνα έγινε μέλος της υπό τον Βούλγαρη τριανδρίας (μαζί και με τον Ρούφο) και πήγε, επικεφαλής επιτροπής, στη Δανία για να προσφέρει τον θρόνο στον μετέπειτα βασιλιά Γεώργιο. Διετέλεσε υπουργός Ναυτικών στην κυβέρνηση Ρούφου. Κατόπιν το 1864 σχημάτισε ο ίδιος κυβέρνηση, μετά από ένα μήνα παραιτήθηκε και σχημάτισε και πάλι κυβέρνηση, η οποία παρέμεινε επί ένα χρόνο στην εξουσία. Κατόπιν παραιτήθηκε οριστικά, θέλοντας να αποσυρθεί από τον δημόσιο βίο καθώς είχε υπερβεί τα 75 χρόνια. Στο σπίτι όπου έμενε, στην Κυψέλη, συνέρρεαν πολίτες από παντού για να δουν τον «Ναύαρχο», όπως τον αποκαλούσαν. Το 1877 ετέθη επικεφαλής οικουμενικής κυβέρνησης για να αντιμετωπιστούν οι δύσκολες για την χώρα περιστάσεις που δημιούργησε ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος.


Πηγή:http://el.wikipedia.org

Σάββατο 4 Ιουλίου 2009

Παράνομα εξελέγη βουλευτής ο κ. Βελόπουλος



26-09-2009
Καταγγελίες-«φωτιά» στην «PRESS Time», που πάνε στη Βουλή και στη Δικαιοσύνη

«Παράνομα εξελέγη βουλευτής», υποστηρίζει ο αρχιμανδρίτης



«Όταν θέλει o κ. Βελόπουλος να κρίνει τις αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης, καλό θα είναι να κρίνει πρώτα αυτές που έπαυσαν οριστικά την ποινική δίωξη σε βάρος του έστω και με παραγραφή»

Ο Ιάκωβος Γιοσάκης περνά στην αντεπίθεση! Με καταγγελίες- «βόμβα» εναντίον του βουλευτή του ΛΑΟΣ Κυριάκου Βελόπουλου, ο αρχιμανδρίτης βάζει «φωτιά» στην πολιτική σκηνή και με όσα καταθέτει στην «PRESS Time» λέει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ο κ. Βελόπουλος εξελέγη παράνομα στο αξίωμα του βουλευτή, αφού είχε ασκηθεί εις βάρος του ποινική δίωξη για υπεξαίρεση. Κραδαίνοντας μάλιστα τις 11 αμετάκλητες αποφάσεις και βουλεύματα που τον αθωώνουν, τονίζει ότι η αίτηση επανάληψης που υπέβαλε ο κ. Βελόπουλος, 9 χρόνια μετά την καταδίκη του για υπεξαίρεση έγινε δεκτή από το ίδιο τμήμα του Αρείου Πάγου που απήλλαξε τον κ. Γιοσάκη!

Αφορμή για να ξεσπάσει αυτή η κόντρα ήταν μία ερώτηση που κατέθεσε ο κ. Βελόπουλος στη Βουλή προς τον υπουργό Δικαιοσύνης για τις παραπάνω αθωώσεις του κ. Γιοσάκη, αλλά και για το τι προτίθεται να κάνει προκειμένου να μην «αποβεί φιάσκο η πολυδιαφημισμένη κάθαρση στη Δικαιοσύνη». Έτσι, λοιπόν, ο κ. Γιοσάκης απαντά με το δικό του «κατηγορώ» μέσω της «PRESS Time», και όχι μόνο, διότι ο δικηγόρος του αρχιμανδρίτη, Αλέξης Παπαντωνίου, πρόκειται να υποβάλει τις επόμενες ημέρες αγωγή εναντίον του βουλευτή εξ ονόματος του εντολέα του, ενώ θα καταθέσει τα στοιχεία που θα διαβάσετε παρακάτω και στη Βουλή.


Το «κατηγορώ» του Ι. Γιοσάκη

«Έκπληξη, απορία, οργή και δικαιολογημένη αγανάκτηση προκάλεσε η ερώτηση που κατέθεσε προς τον υπουργό της Δικαιοσύνης στις 17-6-2009 ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Θεσσαλονίκης Κυριάκος Βελόπουλος σχετικά με τις 11 αθωωτικές αποφάσεις και τα απαλλακτικά βουλεύματα με τα οποία είτε αθωώθηκα επ’ ακροατηρίω, είτε κρίθηκε να μη γίνει κατηγορία σε βάρος μου για σειρά αδικημάτων. Η ερώτηση του κ. Βελόπουλου έχει ως εξής:

“Ερώτηση

Προς τον κ. Υπουργό Δικαιοσύνης

Θέμα: Παραδικαστικό - παρεκκλησιαστικό κύκλωμα

Μεγάλος θόρυβος έγινε για το παραδικαστικό - παρεκκλησιαστικό κύκλωμα. Σύμφωνα πάντα με δημοσιεύματα εφημερίδων και εκπομπές ηλεκτρονικών ΜΜΕ, κύκλωμα από δικαστές, δικηγόρους, επιχειρηματίες και τον ιερωμένο Γιοσάκη Παύλο-Ιάκωβο καθοδηγούσε στην έκδοση δικαστικών αποφάσεων ως αντικείμενο οικονομικών συναλλαγών. (δωροδοκίες δικαστών).

Στην εκπομπή “Κίτρινος Τύπος” της 15-6-09 που προβλήθηκε στον τηλεοπτικό σταθμό Alter, σε τηλεφωνική παρέμβαση ο δικηγόρος του ιερωμένου Γιοσάκη Παύλου-Ιάκωβου ισχυρίστηκε ότι έχει αθωωθεί ήδη με 11 απαλλακτικά βουλεύματα και εκκρεμεί μόνο μία κατηγορία.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός:

Αν αληθεύουν οι ως άνω αθωώσεις του κ. Γιοσάκη.
Σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης ώστε η πολυδιαφημισμένη κάθαρση στη Δικαιοσύνη να μην αποδειχτεί φιάσκο;


Ερωτώ, λοιπόν, τον πολυπράγμονα βουλευτή του ΛΑΟΣ κ. Κυριάκο Βελόπουλο.


1.- Όταν η Δικαιοσύνη παύει οριστικά την ποινική δίωξη σε βάρος του για το ατιμωτικό αδίκημα της υπεξαίρεσης για το οποίο ο ίδιος είχε τελεσίδικα καταδικαστεί από το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης το 1999 επιτελεί θεάρεστον έργον και αποφαίνεται κατά δικαία κρίση, ενώ όταν δικαιώνομαι εγώ και μάλιστα σε μία αυστηροποιηθείσα περίοδο που διέρχεται η Δικαιοσύνη, οι δικαστές που αποφαίνονται για την αθώωσή μου ανήκουν σε παραδικαστικά κυκλώματα και είναι επίορκοι και ανέντιμοι;


2.- Λησμονεί ο κ. Βελόπουλος ότι το ίδιο ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου (Ε’ Ποινικό Τμήμα), με τους ίδιους δικαστές, που με την υπ’ αριθμόν 1277/2008 απόφασή του έπαυσε οριστικά την ποινική δίωξη σε βάρος του για το αδίκημα της υπεξαίρεσης, για την οποία απόφαση ο ίδιος τώρα κομπορρημονεί και τη δημοσιεύει στην ιστοσελίδα της ηλεκτρονικής εφημερίδας zougla.gr, έκρινε αμετάκλητα και στη δική μου περίπτωση το έτος 2007, ενώ ο εκ των τότε συμμετασχόντων αρεοπαγιτών του Ε’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου που δικαίωσε τον κ. Βελόπουλο, Κωνσταντίνος Κούκλης, ως προέδρος το 2008 του ΣΤ’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, δεν ανήρεσε το Βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, το οποίο απεφάνθη να μη γίνει κατηγορία σε βάρος μου για περισσότερες από 42 κατηγορίες που μου είχε απαγγείλει ο Εφέτης Ειδικός Ανακριτής στο Εφετείο Αθηνών Ιωάννης Σίδερης σε σχέση με φερόμενη εμπλοκή μου στο παραδικαστικό κύκλωμα;


3.- Ο κ. Βελόπουλος επέδειξε την ίδια ευαισθησία καταθέτοντας επερώτηση στη Βουλή των Ελλήνων και στον επί της Δικαιοσύνης Υπουργό και για την αθωωτική κρίση του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών στην περίπτωση που κατηγορούμενος στην υπόθεση του παραδικαστικού κυκλώματος είχε καταστεί και ο πατέρας του συναδέλφου του βουλευτή του ΛΑΟΣ Κωνσταντίνος Πλεύρης, ο οποίος είχε καταθέσει ποσό 2,5 εκατομμυρίων δραχμών στον λογαριασμό του πρώην δικαστή Ευάγγελου Καλούση; Ή ο ανωτέρω ευυπόληπτος κύριος δικηγόρος που κατέθεσε χρήματα στον λογαριασμό του πρώην δικαστή και αμετακλήτως απηλλάγη είχε τεκμήριο αθωότητας, ενώ αντιθέτως εγώ ο οποίος ουδέποτε κατέθεσα το οποιοδήποτε κονδύλιο σε οποιονδήποτε δικαστικό λειτουργό έχω μόνον τεκμήριο ενοχής και δεν θα πρέπει να δικαιωθώ κατά τον κ. Βελόπουλο; Προφανώς τα περί τον κ. Βελόπουλο είναι σύκα και δεν ακούγονται, ενώ των άλλων είναι καρύδια και κάνουν θόρυβο!


4.- Ως προς την “αγωνιώδη” ερώτηση του κ. Βελόπουλου για το σε ποιες ενέργειες προτίθεται να προβεί η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Δικαιοσύνης ώστε η πολυδιαφημισμένη κάθαρση στον χώρο της Δικαιοσύνης να μην αποδειχτεί φιάσκο, καλό θα ήταν να μας απαντήσει ο ίδιος ο κ. Βελόπουλος, του οποίου η ενοχή για το ατιμωτικό αδίκημα της υπεξαίρεσης είχε καταγνωσθεί από τρία Δικαστήρια, δηλαδή από το Πλημμελειοδικείο Θεσ/νίκης, το Εφετείο Θεσ/νίκης και τον Άρειο Πάγο, πώς το Ανώτατο Δικαστήριο έκαμε δεκτή μια προδήλως εξαιρετικά σπάνια στον χώρο των εκτάκτων ενδίκων μέσων ποινική διαδικασία, όπως η αίτηση επαναλήψεως που υπέβαλε ο Βουλευτής εννέα ολόκληρα χρόνια μετά την καταδίκη του για υπεξαίρεση και την απόρριψη της αιτήσεως αναιρέσεώς του από τον Άρειο Πάγο το 2000, έχοντας μάλιστα τη βουλευτική ιδιότητα, όταν είναι γνωστό στους πάντες ότι τέτοιες αιτήσεις γίνονται δεκτές από τον Άρειο Πάγο μία κάθε εκατό χρόνια με ατράνταχτα νέα αποδεικτικά στοιχεία και σε καμία περίπτωση έτσι απλά με την προσκόμιση ενόρκων βεβαιώσεων, όπως στην περίπτωση του κ. Βελόπουλου. Στο σημείο αυτό υπενθυμίζω ότι όλες οι αιτήσεις επαναλήψεως της διαδικασίας για την πολύκροτη υπόθεση του ήδη εκδημήσαντος Γρηγορίου Στακτόπουλου και μετά ταύτα της συζύγου του (υπόθεση δολοφονίας ΠΟΛΚ) απερρίφθησαν.


5.- Ουδέποτε εγώ έχω καταδικαστεί. Αντιθέτως, η δικαίωσή μου εκτός από σειρά 11 αμετακλήτων αθωωτικών αποφάσεων και βουλευμάτων της ελληνικής Δικαιοσύνης στην οποία επιλεκτικά αναφέρεται και κατά το δοκούν τιμάει ο κ. Βελόπουλος επήλθε πολύ πρόσφατα, στις 12.2.2009, και με δύο αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο που καταδίκασε την Ελλάδα για το όργιο παρανομιών των οργάνων διοικήσεως, εκτός αν και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ο κ. Βελόπουλος εξακολουθεί να βλέπει… παραδικαστικά φαντάσματα!


6.- Οι ελάχιστες εναπομείνασες κατηγορίες για τις οποίες ήδη δικάζομαι ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών ουδέν δικαίωμα παρέχουν στον κ. Βελόπουλο να με διασύρει και να με διαπομπεύει κατ’ αυτόν τον ανοίκειο τρόπο καταθέτοντας δήθεν επερωτήσεις στη Βουλή των Ελλήνων προκειμένου να δημιουργήσει εντυπώσεις κερδίζοντας λίγα λεπτά τηλεθέασης, με ενέργειες που αποδεικνύουν ότι δεν σέβεται το τεκμήριο αθωότητας και τις αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης και που εν προκειμένω οι ενέργειές του αυτές απέβησαν μοιραίες!...


7.- Δεν υφίστατο ηθικό και ουσιαστικό κώλυμα περί την εκλογή του κ. Βελόπουλου ως υποψηφίου Βουλευτού το 2004, ως υποψηφίου Νομάρχη Πέλλας το 2006 και ως Βουλευτού κατά το έτος 2007, ότε και εξελέγη στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, όταν ο ανωτέρω ήταν ήδη αμετάκλητα καταδικασμένος για το ατιμωτικό της υπεξαιρέσεως αδίκημα από το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, της καταδίκης αυτής μάλιστα επικυρωθείσης με την με αριθμό 325/2000 Απόφαση του Αρείου Πάγου; Γνώριζε ο Αξιότιμος Πρόεδρος της Βουλής, ο Αξιότιμος Αρχηγός του ΛΑΟΣ, οι Αρχηγοί των λοιπών Πολιτικών Σχηματισμών, τα λοιπά μέλη του Κοινοβουλίου και οι ψηφοφόροι του κ. Βελόπουλου ότι ο τελευταίος κατά τον χρόνο εκείνο ήταν ήδη καταδικασμένος με την πιο πάνω αμετάκλητη δικαστική απόφαση ή μήπως κατά την προεκλογική περίοδο τους είχε δηλώσει, ως άλλος προφήτης, ότι έναν χρόνο μετά την εκλογή του, δηλαδή το 2008, ο Άρειος Πάγος θα έπαυε οριστικά την ποινική δίωξη σε βάρος του λόγω παραγραφής και θα εξαφανίζετο η προηγούμενη καταδικαστική απόφαση;


8.- Υπενθυμίζω στον κ. Βελόπουλο ότι εγώ κρίθηκα από τη Δικαιοσύνη και απηλλάγην από την τελευταία εν μέσω διωγμού και ορυμαγδού καταγγελιών από τα αδηφάγα ΜΜΕ και την άδικη και συκοφαντική επίθεση επί σειρά ετών από πρώην δημοσιογράφο, με τον οποίο ο ίδιος τώρα συναυλίζεται και κομπορρημονεί αλαλάζων ότι για το μόνο αδίκημα για το οποίο έχει καταδικαστεί είναι η συκοφαντική δυσφήμηση (τι πιο ατιμωτικό άραγε;), ενώ ο κ. Βελόπουλος κρίθηκε από τη Δικαιοσύνη όντας Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Όταν, λοιπόν, θέλει να κρίνει τις αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης, καλό θα είναι να κρίνει πρώτα αυτές που έπαυσαν οριστικά την ποινική δίωξη σε βάρος του έστω και... με παραγραφή. Τα σχόλια περιττεύουν.

Δυστυχώς, στην περίπτωσή του κατά τ’ άλλα αγαπητού κ. Βελόπουλου έχει εφαρμογή η λαϊκή ρήση ότι “στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί”!

Παρά την πικρία μου από την προκλητική ενέργεια του κ. Βελόπουλου να αμφισβητήσει το τεκμήριο αθωότητας και τις αποφάσεις της ελληνικής Δικαιοσύνης που με δικαίωσαν, εγώ ως Έλλην Πολίτης και ως Αρχιμανδρίτης - Κληρικός της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ελλάδος τιμώ και σέβομαι κάθε απόφαση της Δικαιοσύνης ανεξάρτητα ποιον αφορά, γεγονός που θα πρέπει να πράξει και ο κ. Βελόπουλος, και δη με την ιδιότητά του ως Βουλευτής.

Όμως, ας έχει υπόψη του στο μέλλον τον λόγο του Αποστόλου Παύλου: “Ο δοκών εστάναι βλεπέτω μη πέση” (Α’ Κορ. 10,12)»!