Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ




... Καθισμένος μεσ' την ανύπαρκτη μοναξιά του μελετούσε για μια ακόμη φορά το "Συμπόσιον" του Πλάτωνα. Στο περί: " ΕΡΩΤΟΣ ΕΠΑΙΝΟΣ ΤΟΥ ΦΑΙΔΡΟΥ"....
Το μυαλό του διαπέρασε τις σελίδες του βιβλίου πηγαίνοντας στο τριπλό Άστρο του Σείριου.
Πεπεισμένος ότι από εκεί ξεκινά η πορεία του γήινου κόσμου. Αρχίζει να ανασέρνει από τη μνήμη του το όραμα που είδε πριν καιρό. Αρχικά θυμήθηκε  τον εαυτό του να παρατηρεί ήρεμα το λευκό σπίτι να φλέγεται. Ακριβώς τη στιγμή εκείνη συνειδητοποίησε πως η κατοικία αυτή ήταν το παρελθόν του. Αισθάνθηκε την καρδιά του να χτυπά διαφορετικά. Το παλιό πέθανε και στη θέση του γεννιέται κάτι νέο...
Είχε βάλει φωτιά στο παρελθόν του και προσπαθούσε να ισορροπήσει στο νέο κύκλο εξέλιξης.
Διαλογίστηκε αρκετή ώρα πάνω σε αυτό και σκέφτηκε : "Δεν μπορεί κανείς εύκολα να διακρίνει τι κοινό υπάρχει ανάμεσα στο όραμα και στη σοφία. Ένας δρόμος μόνο υπάρχει στη περίπτωση αυτή, η φιλοσοφία των αρχαίων Ελλήνων"....

( ΝΙΚ. ΑΛ. ΑΡΓΥΡΙΟΥ: " Ο ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΚΥΝΗΓΟΣ ")

Δεν υπάρχουν σχόλια: